Dromen
Dromen
Nachtelijke dromen
gevlochten in mijn haar
omhoog gekronkeld,
verwrongen
schimmige gluurders
hangen en plakken
op plaatsen ondoordacht,
als vlinders fladderend
vlug verdwenen.
Voorzichtig gloort
het ochtendlicht.
4 febr. 2017.
Tineke
Vannacht
het verstand van vannacht
verslindt me,
zet haar klauwen uit en smacht
naar de onoplosbare streken
van het leven
om ze te verweven
tot ondoordringbaar zwart,
aanzwellend en zwenkend
door de nacht
en lacht
wanhopig sla ik, gil ik,
roep ik ijselijke kreten
die het donker doorklieven
en laten weten
dat dit gevecht
nog niet is geslecht
de ochtendstond
verwond hem
en hij verdwijnt
als een geslagen dier
met de staart tussen de benen.
5 febr. 2017.
Tineke